Powered by Wikiloc
Powered by Wikiloc
Powered by Wikiloc
Powered by Wikiloc

16 - Muiño das / molino de las Cabadas


Abeirados ao río Maceda, mesmo a carón do paseo fluvial, temos varios muíños hidráulicos [de regato], que estiveron operativos ata ben entrado o último tercio do século XX. Empregaban a forza da auga para obter enerxía. A súa función principal era a de moer cereais, nomeadamente centeo, millo e trigo para obter fariña. A súa orixe remóntase á Idade Media. Os muíños do río Maceda amosáronse fundamentais na economía tradicional da nosa contorna. Nun espazo reducido asentaron un bo feixe deles, o que reflicte gran actividade económica, social, de lecer e afectiva. No Catastro de Ensenada [o cuestionario feito na freguesía de San Pedro de Maceda asinouse o 15 de novembro de 1752] constan “doce rodas de muíños fariñeiros de pedras negreiras, que moen entre tres e catro fanegas de centeo ao ano cada un deles no río Maceda con abundante auga”. Os muíños de regato podían ter un só dono ou ser de varios veciños [muíño de herdeiros]; comunais con quendas de uso. Arredor destes muíños agromaron pisadas etnográficas, lingüísticas, folclóricas e coreográficas. Hogano forman parte do noso patrimonio de construccións adxectivas, que mesmo estamos a poñer en valor. 

Adyacentes al río Maceda, justo al lado del paseo fluvial, tenemos varios molinos hidráulicos [de arroyo], que estuvieron operativos hasta bien entrado el último tercio del siglo XX. Empleaban la fuerza del agua para obtener energía. Su función principal era la de moler cereales, principalmente centeno, maíz y trigo para obtener harina. Su origen se remonta a la Edad Media. Los molinos del río Maceda fueron fundamentales en la economía tradicional de nuestro entorno. En un espacio reducido se asentaron un buen puñado de ellos, lo que refleja gran actividad económica, social, de ocio y afectiva. En el Catastro de Ensenada [el cuestionario hecho en la feligresía de San Pedro de Maceda se firmó el 15 de noviembre de 1752] constan “doce ruedas de molinos harineros de piedras negras, que muelen entre tres y cuatro fanegas de centeno al año cada uno de ellos en el río Maceda con abundante agua”. Los molinos de arroyo podían tener un solo dueño o ser de varios vecinos [molino de herederos]; comunales con turnos de uso. Alrededor de estos molinos florecieron huellas etnográficas, lingüísticas, folclóricas y coreográficas. En la actualidad forman parte de nuestro patrimonio de construcciones adjetivas, que incluso estamos poniendo en valor.